‘t Zand is een deelgebied van de grote Vinexwijk Leidsche Rijn bij Utrecht. Vlak bij het nieuwe NS station Terwijde heeft FARO voor Mitros een groot blok ontworpen met 109 sociale huurwoningen rond een binnenhof met 56 parkeerplaatsen. Door de in het blok opgenomen hoogteverschillen van drie naar zeven lagen is het blok een soort intermediair tussen de grootschalige stedelijke ‘wand’ langs het spoor en de bestaande lintbebouwing aan de Utrechtseweg.

  • Programma 109 appartementen sociale huur
  • Opdrachtgever Mitros Projectontwikkeling
  • Aannemer Trebbe West
  • Gereed 2013
00/00
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 02
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 01
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 03
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 04
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 05
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 07
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 08
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 09
FARO architecten 't Zand Leidsche Rijn Utrecht 06

Zandsteen voor ‘t Zand

Het programma vroeg om 109 woningen waarvan een behoorlijk aantal woningen met een extra lage huur. Dit betekende een zeer beperkt budget waardoor scherpe keuzes gemaakt moesten worden. Wij hebben ons gericht op het maken van een gesloten bouwblok met goede hoekoplossingen; goede plattegronden; een logische ontsluitingsstructuur met korte looplijnen over de onvermijdelijke galerijen; en heel belangrijk: een levendige plint.

Vanuit het budget was geen ruimte voor kelders of een parkeerdek. Veel aandacht is daarom uitgegaan naar het ontwerpen van een goede begane grond waarin alle bergingen en een deel van het parkeren een plek konden krijgen zonder dat dit ten koste ging van de leefbaarheid. Het vermijden van een ‘dode plint’ was daarbij onze belangrijkste opgave. Dit is bereikt door het toepassen van appartementen op de begane grond met een eigen voordeur aan de straat en een (kleine) tuin aan de binnenzijde. Deze appartementen krijgen privacy door een margestrook, afwisselend betegeld en beplant, waardoor elke woning op de begane grond zijn eigen ‘stoepje’ voor de deur heeft.
Wat waarschijnlijk het meest opvalt in het ontwerp zijn de verspringende balkons aan de gevels rondom het gebouw. De uitdrukkelijke wens van Mitros om ‘echte’ balkons te maken voor haar bewoners heeft dit tot de centrale ontwerpopgave voor het blok gemaakt. We hebben gekozen voor een lichte, gele steen waardoor de zwaarte van het blok enigszins gerelativeerd wordt. De gevel bestaat uit een ‘weefsel’ van stroken van horizontaal en verticaal metselwerk met een strak verspringend patroon van ramen, op een grijsbruine plint van twee lagen aan de hoge zijde en één laag aan de lage kant van het gebouw. De balkons in de plint bestaan uit geprint glas met een zandpatroon. De balkons daarboven hebben een borstwering van staand metselwerk. Door de balkons te laten verspringen ontstaat een afwisselend beeld en is de bezonning beter.

In de plattegronden is vanuit een eenvoudige blokopzet toch een interessante variatie aan plattegronden ontstaan door bijzondere hoekplattegronden en een afwisseling tussen oost-west georiënteerde doorzonwoningen (eetplek en keuken aan de galerij, wonen aan de buitenzijde) en op het zuiden georiënteerde ‘breed wonen’ plattegronden.